Deri bedenimizdeki en büyük organlardan biridir ve vücudun bütünü ile ilgili çok değerli vazifeleri vardır; bedeni her türlü dış etkenden muhafazanın yanı sıra bedenin su istikrarını ve ısısını düzenlemek, kalsiyum istikrarını sağlamak, D vitamini sentezlemek, ziyanlı unsurları bedenden uzaklaştırmak ve teneffüs yapmak klasik okul tıbbı bilgimizdir. Lakin her şeyden evvel deri sıhhatin aynasıdır (14).
Deri ve deri altı dokusu çok sayıda reseptörler içermesi ile işlevsel bir bütünlük oluşturarak farklı stimuluslara aracılık eder. Organlar ve öteki yapılar için bir projeksiyon düzlemi oluşturur. Refleks manasında viseral organ hastalıkları aşikâr alanlara yansıma yaptığı üzere, yansımanın olduğu alanların uyarılmasıyla da tekrar refleks yollarla deri üzerinden bağlantıda olan organa ulaşmak mümkündür(4, 15, 19, 31).
Spinal kord yoluyla iç organlardan gelen ve bu organların bağlı olduğu segment içerisindeki alanlara yansıtılan nossiseptif uyaranların projeksiyonu, head zone olarak bilinmektedir. Head-zone kavramı günümüzde diagnostik açıdan kıymet kazanmıştır (31).
Klinik tecrübelerde head zonelara karşılık gelen segmantal deri alanlarında, terapötik impulslar cuti-visseral refleks ve beyefendisine giden uzun refleks yollarının tetiklenmesiyle uyarılabilir. Bu yol genel tıpta refleks terapinin temel mantığını oluşturmaktadır. Bugün derinin kıymetli bir refleks organ olduğunu biliyoruz. Bu özellik hudut sisteminin özellikli yapısı ve afferent impulsların çokluğundan kaynaklanmaktadır(15, 34).
Deri yaşayan bir organdır ve her bir santimetre karesinde yaklaşık olarak 4 metreye varan hudut ağı, 150-226 adet ağrı noktası ve 2500-3385 hudut lifi, 28-29 adet dokunma duyu hücresi mevcuttur (14).
Deri yapısı bakımından soluk alan bir duyu organdır. Bu canlı organın yüzeyini hafif asitli bir katman korur. Derinin misyonu vücut ısısını dengelemek, toksinleri uzaklaştırmak ve vücudu bakterilerden korumaktır. Deri yıkanınca yüzeyini koruyan doğal yağ katmanının asiditesi yok olur. Hem bu doğal yağı ve asiditeyi hem de cildin doğal nemliliğini sağlamak için regüle bir organizma gereklidir (1,4,10,17,20).
Deri, her biri farklı bir doku yapısına sahip üç başka katmandan oluşur. Yüzeyden derine hakikat bu katmanlar şunlardır:
1- Epidermis: Derinin en dıştaki katmanıdır. Keratinositlerden oluşur. Kalınlığı bedenin kısmına, yaşa ve cinsiyete bağlı olarak değişir. Dört farklı katmana ayrılabilir:
Stratum basale: En alttaki katmandır, tek sıra hücrelerden oluşur. Bu üst deri hücrelerinin oluştuğu birinci katmandır.
Stratum spinosum yahut stratum granulosum: Bu alttaki katmanda oluşan hücrelerin evrimleşmesi ve üst üste birikmesiyle oluşmuştur.
Stratum corneum: En üstte ve neredeyse tümü ölmüş hücrelerden oluşur (14).
Epidermisin dermisten farkı bu katmanda damarların bulunmamasıdır. Beslenme altta bulunan dermisten difüzyon yoluyla olur. En alt katmanda oluşan keratinositin bütün katmanları kat ederek cansız bir keratin katmanı haline gelmesine kadar geçen müddete derinin çevrimi (turnover) denir ve 21-24 günlük müddettir. Epidermiste deriye rengini veren melanositler, derinin korunmasında rol oynayan Meckel hücreleri, Langerhans hücreleri ve lenfositler de bulunur.
2- Dermis: Dermis cildin gerçek gücünü ve direncini oluşturur. Kan damarları, hudut uçları, yağ bezleri, ter bezleri bu kısımda bulunur. Asıl deriyi oluşturan deriye elastikliğini veren lifli ve damarlarla hudutları içeren bir dokudur (14, 20,22). Bunun da aslında iki katmanı vardır:
Stratum papillare : İnce yüzey katmanıdır, ince elastik lifler içerir, üstteki tabakanın deriye sağlam bir formda tutunmasını sağlar. Çeşitli savunma hücreleri de içerir (histositler, fibroblastlar, mast hücreleri ve bağışıklık hücreleri). Ayrıyeten hissetmemizi sağlayan hür hudut uçları ile dokunma ve basınç algılayıcıları üzere yapılar da bu katmanda bulunmaktadır (14, 18).
Stratum reticular : Asıl olarak kalın kollajen lif demetleri ve elastik liflerden ibaret bir ağ yapısı oluşturmaktadır. Çeşitli tipte ter ve yağ bezleriyle, kas hücreleri, kıl ve tüylerle ilgili yapılar da bu katman içinde yer alır. Ayrıyeten tüm bu yapıları birleştiren ve takviyesini sağlayan bağ doku hücreleri de bu katman da yer alır (14,31,32,34).
Deri altı dokusuna bitişik kısmı küçük ve orta uzunluk damarların oluşturduğu bir ağ yapısına sahiptir. Ana fonksiyonu beden sıcaklığı ile kan basıncını düzenlemektir (14,19).
3- Hipodermis: Yumuşak yapısı ile cildi kaslar ve kemiklerden ayırarak, yastık görevi gören hipodermis cildin alt katmanıdır. Sıklıkla subcutis denilen katmandır. Yapı olarak yağ ve bağ dokusundan oluşur. Güç deposu ve mekanik tampon vazifesi de yapar. Temel fonksiyonu taşımak ve bağlamaktır. Bu katman bir altta yer alan fasyaya kadar uzanır. Deri altı doku içinde de kan damarları, hudutlar ve lenf damarlarının geçtiği yağ dokusu lobülleri bulunur (14, 18, 14,22,26,31,34,35).
Embriyolojik olarak deri ve nöral sistem ektoderm kökenlidir. Deri otonom sistemin segment yapısındaki son düzlem olarak söz edilir. Derideki lezyonlar tıpkı segment içerisindeki organik bozuklukları göstermektedir. Birçok deri hastalıklarının simetrik olması merkezden denetim edilen nöral süreçlerin varlığını kanıtlamaktadır (15, 17, 31,32,33,34,35).
Vejetatif hudut sistemine ilişkin liflerin uzunluğu yaklaşık 500.000 km’dir. Vücudun tamamı birbiriyle bağlantı içindedir ve bir bütündür. Bütün nörovejetatif sistem işlevleri; humoral, sellüler, nöronal ve hormonal düzenleyici sistemlerin ortalarındaki ayarlamalar sonucu sistemdeki tepkilere iştiraki ile bağlantılıdır. Rastgele bir bölgede meydana gelen olumsuz bir ikaz vejetatif hudut sistemi aracılığıyla tüm sistemi etkilemektedir. Deride ortaya çıkan bir dengesizlik, bu bölgede birikecek olan toksinler aracılığıyla da olumsuz bir tesir yaratacaktır. Yani hastalık yalnızca bir organı değil tüm bedeni etkileyecektir (7,11,15,16,17,31).
BAŞLICA DERİ HASTALIKLARI
Regülasyonu çeşitli sebeplerle bozulan ve bağ dokusu yüklenen organizma farklı taşma semptomları ile karşımıza çıkar. Deri hastalıklarının birçoklarının ortak noktası bozulmuş bağırsak florasıdır. Gereğince emilim ve toksin atılımı gerçekleştiremeyen vücut biriken toksin yükünden kurtulmak için deriyi kullanır ve çok sayıda okul tıbbına nazaran sebebi bilinmeyen deri hastalıkları olarak ortaya çıkar (14, 15,16,17,31).
PSÖRİAZİS
Psöriasis, popülasyonun %4’ünde gözlenen, epidermisin olağandışı proliferasyon ve differensiyasyonu ile karakterize enflamatuar papüloskuamöz bir hastalıktır. Etiyolojisi kesin olarak bilinmemesine karşın kimi faktörler üzerinde durulmaktadır. Bunların ortasından genetik faktörler yanı sıra presipitan faktörler; en önemli travma, emosyonel gerilim, endokrin faktörler ve enfeksiyonlar (özellikle hemolitik streptokokal enfeksiyonlar) gelmektedir. İnsülin gerilim testi ve adrenal korteks hormonlarındaki artış, nörohormonal sistemin psöriaziste kıymetli rol oynadığını göstermektedir (14, 31).
ÜRTİKER ve ANJİOÖDEM
En sık görülen allerjik rahatsızlıklardan birisidir, deride kabarıklık, kaşıntı, şişme ile kendini gösterir. Bu şişme derialtı dokularda olduğu vakit buna anjiödem denir. Yüz, dudak, lisan, boğaz, göz yahut kulaklarda oluşabilir. Larinkste şişme olursa hava yollarında ani tıkanma meydana getirerek tehlikeli olabilir. Deri yüzeyinde çok çabuk birkaç dakika içinde meydana gelebilirler. Kaşıntı ile başlar, deride kızarma ve şişkinlik oluşturur. Biçimleri çok değişkendir. Bazen yuvarlak ufak noktacıklar halinde bazen de etrafı sistemsiz ortaları uçuk renk alarak bir haritayı andırabilirler. Ürtikerin besbelli özelliği çabuk ortaya çıkıp kaybolabilmeleridir. Kaybolduktan sonra birebir yerde yahut bedenin rastgele diğer bir noktasında tekrar edebilirler. Birçok nedenlerle ürtiker/anjioödem görülebilir. Bunların içinde en tehlikeli olanı ilaç ve besin allerjileridir. İdiyopatik ürtiker en sık gördüğümüz ürtiker tipidir(14, 31).
HERPES ZOSTER
Spinal ya da serebral gangliyonun herpetik enfeksiyonudur. Bu durumda gangliyonun inerve ettiği dermatomal segmentte şiddetli bir ağrıya yol açar. Böylelikle bedenin bir yarısının etrafında segmenter hiperaljezi ve hiperestezi ortaya çıkar. Bu segment en düşük direncin olduğu yerdir. Takip ve tedavi edilen hastaların birçoklarında herpes zoster nevraljisinin ortaya çıkmasının altında asıl nedenin bağışıklık sistemin zayıflığının yattığı bilinmektedir. Herpes zoster servikal, torakal ve hatta lomber bölgede segmental bir alanda lokalizedir. Tedavinin asıl gayesi tutulan segmentlere nazarandır. Temel gaye ağrıyı azaltmak, sirkülasyonu ve metabolik prosesleri artırmaktır (14, 31,32).
DERMATİT
Atopik dermatit, deri kuruluğu ve kaşıntı ile ortaya çıkan intermittan enflamatuar bir deri hastalığıdır. Deride likenifikasyon ve ekzema oluşur. Lezyonların vakit zaman alevlenmesi ve bunun sıklaşması sonunda, deride kelamı edilen değişiklikler meydana gelir. Bunların yanı sıra periyot dönem sekonder enfeksiyonlar ve eritrodermi de gözlemek mümkündür. Hastalığın ortaya çıkaran pek çok faktör öne sürülmüştür, bunlar en önemli çevresel, ailevi atopi hikayesi, enfeksiyon, irritan hususlar, ısı değişiklikleri, emosyonel faktörler, allerjenler, genetik ve öteki faktörler (14, 31) .
EGZEMA
Egzama derinin kurumasına, kızarmasına ve pul pul dökülmesine neden olan bir cilt hastalığıdır. Deri ateşlenip çok fazla kaşınabilir ve kaşıma derinin zedelenip enfeksiyon kapmasına neden olabilir. Egzama bulaşıcı değildir. Egzama derinin iltihaplanması için kullanılan bir terim olan dermatit olarak da bilinir. Atopik egzama en çok bilinen egzama tipidir ve saman nezlesi ve astım ile ilişkilendirilir. Atopik egzamaya yakalanma eğilimi kalıtsal olarak miras alınmasına karşın çevresel etkenlerden de epey fazla etkilenir. Tüm dermatitlerde bilhassa infantil dermatitte bozulmuş bağırsak florası en değerli nedendir (14, 31,32,33,34,35).
MANTAR ENFEKSİYONU
Mukozal membrandaki mantar hastalıkları ebediyen zayıflamış immun sistemin göstergesidir. İmmunosupressifler (sülfoamidler, antibiyotikler ve kortizon vs) intestinal florayı bozarak bağırsaktaki mantar enfeksiyonlarına sebep olur. Böylelikle bağırsağın kendisi bozucu alan haline gelir ve immunosupresyona neden olur. Prokain enjeksiyonu ile düzenlenen sirkülasyon bu olumsuz tesirleri ortadan kaldırır (14, 31,32,33,34,35).
PİRÜRİT
Kaşıntı manasına gelen pirüritin nörojenik kökenli mi psikojenik kökenli mi olduğunu ayırt etmek gerekir. Psikojenik kökenli kaşıntılarda hormon ekseni tedaviye dahil edilmelidir. Susuzluğun da değerli bir kaşıntı nedeni olabileceği göz arkası edilmemelidir (14, 15, 21, 31,32,33,34,35).
SKLERODERMA
Bağ dokusundaki atrofi ve skleroz sonucunda vazokonstriksiyon, ter bezlerinin işlev bozukluğu ve kalsiyum metabolizma bozukluğu ile karakterize bir hastalıktır. Bu hastalıkta sempatektomi ve paratiroidektominin başarılı olması nedeniyle nöralterapötik yaklaşım ile başarılı sonuçlar elde edilmektedir (14, 15,16,17,21, 31,32,33,34,35).
TELEJİEKTAZİ
Derideki terminal kılcal damarların genişleyerek görünür hale gelmesidir. Çok ince iğne ile prokain uygulayarak tedavi edilebilir (14, 21,31,32,33,34,35).
BAĞIRSAK KAYNAKLI ALERJİK HASTALIKLAR
En sık rastlanan deri hastalıklarıdır. Alerjik deri hastalıkları ortasında serum hastalığı, quincke ödemi, kurdeşen, egzama ve kontakt dermatit sayılabilir. Alerjik deri hastalıklarının sebebini bulmak hayli güçtür. Bu gayeyle hasta ve etrafı çok güzel araştırılır. Çeşitli deri testleri yapılır. Fakat bu hastalara yapılacak bir SFS, kineziyolojik incelme, Vegatest, Proquant yahut Elektrovoll yardımı ile bağırsak flora tahlili sorunun kaynağının kavranmasında kıymetli bir rol oynayacaktır. Gerekirse hasta bulunduğu etraftan bir süre uzaklaştırılmalıdır. Alerjiye sebep olan etken bulunmaya çalışılır. Bu etkenler; çiçek tozları, çeşitli besin hususları, mesken tozları, kimi ilaçlar, bağırsak parazitleri vs olabilir. Alerjik hastalıklarda kalıtımın, beden yapısının ve ruhsal durumun yani ruhsal sebeplerin de rolü büyüktür (14, 15,16,17, 20,31,32,33,34,35,39)
DERİ HASTALIKLARINA NTH
Organizmanın kendi kendine güzelleşme yeteneği için regülasyon düzeneğinin uygun çalışması gerekir ve nralterapi temel regülasyonunu sağlayan en aktif yolların başında gelir. Cilt hastalıklarında nöralterapi yaklaşımı (15,16,17,31,39):
Adler Langers noktalarının muayenesi ile başlanır.
Kipler cilt kaydırma testi ile sıkıntılı düzeyler tespit edilir.
Sorunlu olan bölgenin etrafına quadellar yapılır.
İlgili segmentin enjeksiyonları yapılır.
İlgili gangliyonlar tedaviye dahil edilir. Sıkıntılı segmente üst tesir gösteren sempatik trunkus blokajı büyük yarar sağlar.
Sorunlu olan tarafa İV prokain uygulaması yapılır.
Bağırsakların semptomatik tedavisi yapılır.
Para-nazal sinüslerin tedavisi yapılır.
Abdominal tedavi yapılır.
Bozucu alanların tedavisi.
Was this helpful?
0 / 0
